Jakie botki do szerokich spodni, cygaretek i spodni w kant?
Zastanawiasz się, jakie botki założyć do szerokich spodni? Nie jesteś pewna, jakie botki pasują do cygaretek? Sprawdź nasz poradnik!
Zastanawiasz się, jaką dietę powinno stosować się przy SIBO? Przeczytaj nasz poradnik, a dowiesz się, co warto jeść, aby lepiej żyć!
W tekście i na zdjęciach umieszczono linki reklamowe naszego partnera
SIBO, czyli przerost flory bakteryjnej w jelicie cienkim, to dolegliwość, która w ostatnich latach diagnozowana jest coraz częściej. Objawia się przede wszystkim wzdęciami, bólami brzucha, problemami z wypróżnianiem oraz uczuciem pełności nawet po niewielkim posiłku. Właściwa dieta może w znacznym stopniu poprawić komfort życia i złagodzić uciążliwe objawy. W leczeniu SIBO nie ma jednego uniwersalnego sposobu, jednak odpowiednie odżywianie stanowi ważny element terapii obok farmakologii. Dobrze ułożony jadłospis pozwala ograniczyć procesy fermentacyjne, które nasilają dolegliwości. Najczęściej stosowaną metodą wspierającą jest dieta FODMAP, opracowana specjalnie z myślą o chorobach jelitowych. To podejście bazuje na eliminacji produktów nasilających objawy, a następnie ich kontrolowanym wprowadzaniu. Dzięki temu pacjent uczy się, które składniki działają na niego negatywnie, a które są dobrze tolerowane.
SIBO to skrót od angielskiego Small Intestinal Bacterial Overgrowth, co oznacza przerost bakterii w jelicie cienkim. Naturalnie większość mikroflory jelitowej znajduje się w jelicie grubym, a jej obecność w jelicie cienkim jest ograniczona. W przypadku SIBO dochodzi do zaburzeń, które sprawiają, że bakterie zaczynają intensywnie namnażać się tam, gdzie nie powinny. Proces ten prowadzi do nadmiernej fermentacji, co skutkuje wieloma nieprzyjemnymi objawami. Przyczyną SIBO może być m.in. długotrwałe stosowanie leków, choroby przewlekłe czy zaburzenia motoryki jelit. Właściwa dieta pozwala na zmniejszenie ilości fermentujących resztek w jelitach i ograniczenie objawów.
Jednym z najczęściej stosowanych sposobów żywienia przy SIBO jest dieta FODMAP. Skrót pochodzi od angielskich słów oznaczających fermentujące oligo-, di- i monosacharydy oraz poliole, czyli grupę węglowodanów słabo wchłanianych przez jelita. Produkty bogate w FODMAP łatwo fermentują i nasilają objawy takie jak wzdęcia czy bóle brzucha. Dieta składa się z trzech etapów: eliminacji, ponownego wprowadzania oraz stabilizacji. W pierwszej fazie wyklucza się produkty bogate w FODMAP, aby szybko odciążyć jelita. Następnie wprowadza się je stopniowo w kontrolowany sposób, obserwując reakcję organizmu. Dzięki temu można ustalić indywidualną listę produktów tolerowanych i nietolerowanych. Ostatecznym celem jest ułożenie jadłospisu, który nie będzie powodował dolegliwości, a jednocześnie pozostanie zróżnicowany i pełnowartościowy. Dieta FODMAP nie jest więc restrykcją na całe życie, lecz metodą diagnostyczno-terapeutyczną.
Na diecie FODMAP można spożywać wiele wartościowych składników, które nie wywołują objawów jelitowych. Do produktów białkowych należą chude mięso drobiowe, cielęcina, wieprzowina i ryby. Dobrze tolerowane są także jajka, które stanowią uniwersalne źródło pełnowartościowego białka. Z warzyw warto wybierać marchew, ogórka, cukinię, pomidory, dynię czy sałatę. W grupie owoców bezpieczne są m.in. truskawki, winogrona, kiwi, pomarańcze i jagody. Źródłem węglowodanów mogą być bezglutenowe produkty zbożowe, jak ryż, owies czy kukurydza. Wiele osób dobrze toleruje także ziemniaki i bataty. W diecie można też stosować niektóre orzechy, np. włoskie czy laskowe, ale w ograniczonych ilościach.
Przy SIBO i diecie FODMAP należy wyeliminować lub mocno ograniczyć produkty bogate w trudno przyswajalne węglowodany. W pierwszej kolejności są to warzywa cebulowe, takie jak cebula, czosnek, por czy szczypiorek. Problematyczne bywają także warzywa strączkowe, w tym fasola, groch, soczewica i ciecierzyca. W grupie owoców należy uważać na jabłka, gruszki, czereśnie, arbuza i mango. Laktoza obecna w mleku i niektórych produktach nabiałowych również może nasilać objawy. Zboża zawierające gluten, takie jak pszenica, żyto i jęczmień, często wywołują dolegliwości. Trudności mogą wywołać także produkty wysoko przetworzone, pełne konserwantów i dodatków. Z czasem niektóre produkty można ponownie wprowadzać, obserwując reakcję organizmu. Kluczowe jest prowadzenie dziennika żywieniowego, który ułatwia identyfikację nietolerancji.
W tekście i na zdjęciach umieszczono linki reklamowe naszego partnera